Sterylne neutrina
Przypatrując się konstelacji Perseusza, zespół holenderskich naukowców z uniwersytetu w Lejdzie odkrył coś dziwnego. Coś, co pozwala nam zajrzeć na drugą stronę Wszechświata.
Przypatrując się konstelacji Perseusza, zespół holenderskich naukowców z uniwersytetu w Lejdzie odkrył coś dziwnego. Coś, co pozwala nam zajrzeć na drugą stronę Wszechświata.
W filmach science fiction bywają traktowane z taką samą oczywistością jak gwiazdy czy mgławice. Tymczasem najprawdopodobniej nie istnieją.
Naukowcy ze szwajcarskiego CERN starają się dotrzeć bocznymi drzwiami do granic istnienia. Bocznymi – ponieważ badają nie sam Wszechświat, lecz bozon Higgsa.
Znajdujące się we Wszechświecie zbiorowiska miliardów gwiazd mają elipsoidalny kształt. To jedno skupisko jest zupełnie wyjątkowe.
Starożytni myśleli, że Wszechświat jest wieczny. Można było nabrać takiego przekonania, patrząc w niewzruszone niebo.
Jedną z najciekawszych koncepcji wyłaniających się z odmętów współczesnych teorii kosmologicznych jest idea Wszechświata jako zaprogramowanego komputera.
Sonda kosmiczna Gaia wystartowała. Zmierza na orbitę oddaloną od nas o 1,5 mln kilometrów. Osłonięta od Słońca cieniem Ziemi, będzie wykonywać najdoskonalsze zdjęcia Drogi Mlecznej.
Nie bozon Higgsa, nie efekt tunelowy, nawet nie czarne dziury. Tym co stanowi największe wyzwanie dla współczesnej fizyki teoretycznej jest ustalenie z czego składa się Wszechświat?!
W ujęciu starożytnym czas był czymś uniwersalnym, ostoją całego Wszechświata. Albert Einstein w znaczący sposób zmienił to pojęcie, spychając czas z piedestału.
Jedne z najbardziej tajemniczych ciał niebieskich. Są świadkami narodzin Wszechświata, a jednocześnie najpotężniejszymi znanymi elektrowniami.
Astronom Heinrich Wilhelm Olbers sformułował w 1823 roku pytanie – skoro we Wszechświecie jest nieskończenie dużo gwiazd, to dlaczego nocne niebo nie jest całkowicie rozświetlone?
Większą niż Stu legendą jest Paul McCartney. Pod koniec lat 60-tych wybuchła plotka, że zginął on w wypadku samochodowym. I że Beatlesi, z jakiegoś niepojętego powodu, tego nie ujawnili i zastąpili go sobowtórem. Kanadyjskim policjantem. Plotka ta stała się strasznie popularnym mitem miejskim, a fani Beatlesów rzucili się robić prywatne dochodzenia w tej sprawie. Zaczęli szukać na okładkach płyt i w tekstach utworów znaków i sygnałów, które miałyby sugerować, że faktycznie jest z Paula trup.