Polo Cockta

Krzepi lepiej niż cukier! Napój gazowany, słodzony z dodatkiem naturalnych substancji smakowo-aromatycznych, barwiony. I uważajcie – zawiera kofeinę!

To fragmenty sloganów reklamowych z etykiet Polo Cockty, komunistycznej riposty na czarny napój zza oceanu zwany Coca-Colą. Podobnie jak w przypadku amerykańskiego pierwowzoru, receptura była tajemnicą handlową. Jej producentem był rodzimy monopolista, założona jeszcze w 1907 r. Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem”. Produkcja tego oczekiwanego napoju ruszyła na początku lat 70-tych, równolegle z oficjalnym wejściem do Polski Coca-Coli w 1972, gdy w warszawskich Stołecznych Zakładach Winiarsko-Spożywczych „Warsowin” zaczęto oficjalne butelkowanie tego napoju, po raz pierwszy na polskiej ziemi w nowoczesnej technologii.

Coca-Cola rygorystycznie przestrzegała normy 8 gramów dwutlenku węgla na litr, co oznaczało, że napój był dobrze nagazowany. Polo Cockcie brakowało bąbelków. Polskie normy spożywcze przewidywały wpuszczanie do najmniej 3 gramów CO2 na jeden litr, ale nie zawsze było to przestrzegane. Poza tym Polo Cockta miała termin przydatności 30 dni, co wraz z brakiem odpowiedniej infrastruktury chłodniczej powodowało, że napój szybko stawał się pozbawioną bąbelków lurą. Ale był! Popyt na Coca-Colę był tak duży, że niektórzy klienci musieli się zadowolić polskim półfabrykatem.

Pod koniec komunizmu Juliusz Machulski nakręcił Kingsajz, w którym ów napój pozwalał krasnoludkom pozostawać w rozmiarze normalnych ludzi, czyli tytułowym kingsajzie. Na początku lat 90-tych wycofano Polo Cocktę z rynku. Ale napój nie umarł. Firma Zbyszko Company z Radomia wykupiła licencję na używanie nazwy i w 2007 r. na rynek Polo Cockta powróciła jako Polo Cola – „napój wszystkich generacji” o smaku zbliżonym do oryginału. Tym razem dobrze nagazowany!

Źródło grafiki: dawanda.com