Scenariusz Battlefronta II

To zaledwie siedem godzin zabawy, ale jest tam parę momentów wartych grzechu. Zapomnijmy na moment o aferze, jaka rozegrała się wokół premiery Star Wars Battlefront II.

Po zresetowaniu kanonu Star Wars w momencie kupna franczyzy przez Disneya pozostało dość mało oficjalnych wydarzeń z gwiezdnego uniwersum. Wypełniające je niegdyś komiksy i podłej zwykle jakości książki zostały zdegradowane do miana nieoficjalnych legend. Tymczasem teraz gra wideo tworzy ważny łącznik pomiędzy tym, co się wydarzyło w Powrocie Jedi a Przebudzeniem Mocy. Jednocześnie może stanowić pewne wskazówki, czego możemy się spodziewać w Ostatnim Jedi. Niestety, bez spoilerów nie da się tutaj niczego powiedzieć. Ale jest też przecież wielu fanów SW, którzy i tak nigdy nie sięgną po grę wideo.

Ukończenie kampanii singlowej w Battlefroncie II zajmuje około 7 godzin. Jest to historia imperialnej komandor Iden Versio (zadziwiająco dobra Janina Gavankar), przechodzącej dość klasyczną w kosmicznej zabawie transformację z jednej strony mocy na drugą. Jak poucza ją potem Lando Carlissian „Tylko nie zapomnij, bardzo cię proszę, że tym razem strzelasz do TIE fighterów”. Podobny przeskok wykonał w końcowych chwilach swego życia Anakin Skywalker, wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że również syn Hana Solo w Ostatnim Jedi przemieści się, być może na razie tylko jedną nogą, na drugą stronę. Nic nowego, jak mawiał Joe Pesci w JFK „We had fun flipping sides”. Jednak końcowe akordy historii Iden Versio mówią coś więcej o losach Imperium.

Otóż akcja Battlefronta II rozpoczyna się tuż przez bitwą o Endor, w trakcie której Luke pokonał Dartha Vadera, a ten następnie wrzucił cesarza do szybu, w którym delikwent eksplodował niczym skrzynka TNT. Niedługo potem rozleciała się druga Gwiazda Śmierci. W najlepszej scenie Battlefronta II walcząca na Endorze Versio wraz ze swymi kompanami widzi na niebie eksplozję. Wszyscy zamierają na moment, a Iden mówi ponurym głosem „Nie czas na stypę” – i działają dalej. Niedługo potem widzimy, jak Luke Skywalker pojawia się na planecie Pillio, najwyraźniej po to, żeby odzyskać tajemniczy artefakt (wyglądający jak niewielki krążek) z opuszczonego obserwatorium cesarza i jednocześnie nawiązać swego rodzaju więź z przybocznym pani komandor, Delem Meeko (na zdjęciu). Tak naprawdę to wydarzenie doprowadzi do rozsadzenia od wewnątrz Imperium, gdyż zarówno w Meeko, jak i w Versio zacznie od tego momentu tlić się bunt. O ile sama Iden nie byłaby w stanie podjąć samodzielnie decyzji, mając przeciwko sobie dwóch zastępców, to właśnie głos Dela jest tutaj decydujący o przewrocie.

W trakcie perypetii widać na przykład postać zdającą się być nowym Imperatorem, coś w rodzaju holograficznej projekcji ukrytej pod czerwoną szatą. Ma on coś wspólnego z Palpatinem, ale i Snokiem i kto wie, czy nie stanowi pewnej wskazówki do wyjaśnienia, kim jest nowy lider sił zła. W kluczowej bitwie nad Jakku dokonuje się rzeź floty Imperium – w tym także uczestniczymy, po czym następuje przeskok o „kilkadziesiąt lat”, jak głosi napis na ekranie.

Do akcji wkracza Kylo Ren, poszukujący Luke’a Skywalkera. Pomaga mu w tym pozostający po ciemnej stronie mocy drugi dawny współpracownik Iden Versio, Gideon Husk. W końcu czego można spodziewać się po kimś, kto ma na imię Gideon? Ów człowiek, starszy o jakieś 20 lat w stosunku do siebie z czasów walki w oddziale Inferno razem z Versio, ma czapkę ze słoneczkiem, identyczną jak generał Hux z Przebudzenia Mocy. Razem z innymi pozostałościami Imperium zdołał znaleźć azyl u nowego pracodawcy.

Reżyserami Battlefronta II byli reżyser powstającego w bólach Dead Island 2 (może dlatego projekt tak kuleje?) oraz spec od rzezi i rozwałki w stylu Dead Rising czy Wolfenstein: New Order. I tych ludzi można właściwie pominąć jako niewiele znaczących twórców, ponieważ właściwym demiurgiem całego projektu jest scenarzysta Joe Fielder, mający na koncie – bagatela – scenariusz do BioShock Infinite, co właściwie stanowi już odpowiednią rekomendację. Ów człowiek, mając z całą pewnością nad sobą cerberów w postaci ludzi od Boba Igera sprawdzających, czy to, co pisze, pozostaje zgodne z nowym kanonem Star Wars, zaszył w fabule Battlefronta II fabularną ciekawostkę. Oto Luke Skywalker znalazł coś, co przyczyniło się do jego żywotu uchodźcy, a jednocześnie nowe Imperium powstało z gruzów starego i być może miał w tym udział ów holograficzny twór, którego widzieliśmy w jednej scenie gry. Niektóre z wątpliwości rozjaśnią się po grudniowej premierze Ostatniego Jedi.

Zwiastun Epizodu 8: Ostatniego Jedi

Źródło grafiki: screenshot